Nehemiah 10

1و كسانیكهآنرا مهر كردند اینانند: نَحَمِیایتِرْشاتا ابنحَكَلْیا و صِدْقیا. 2و سَرایا و عَزَرْیا و اِرْمیا. 3و فَشحُور و اَمَرْیا و مَلْكِیا. 4و حَطُّوشو شَبَنْیا و مَلُّوك. 5و حاریمو مَریمُوتو عُوْبَدْیا. 6و دانیالو جِنْتُونو باروك. 7و مَشُلاّمو اَبِیا و مِیامین. 8و مَعَزْیا و بِلجایو شَمَعْیا، اینها كاهنانبودند.

9و اما لاویان: یشُوعبناَزَنْیا و بنُّویاز پسرانحیناداد و قَدْمیئیل. 10و برادرانایشانشَبَنْیا و هُودیا و قَلیطا و فَلایا و حانان. 11و میخا و رَحُوْبو حشَبْیا. 12و زَكُّور و شَرَبْیا و شَبَنْیا. 13و هُودیا و بانیو بَنینُو.

14و سرورانقومفَرْعُوْشو فَحَتمُوآبو عِیلامو زَتُّو و بانی. 15و بُنّیو عَزْجَد و بابای. 16و اَدُونیا و بِغْوایو عودین. 17و عاطیر و حِزْقِیا و عَزُّور. 18و هُودیا و حاشُومو بیصای. 19و حاریفو عَناتُوتو نِیبای. 20و مَجْفیعاشو مَشُلاّمو حَزیر. 21و مشِیزَبئیلو صادوقو یدُّوع. 22و فَلَطْیا و حانانو عَنایا.

23و هُوْشَعو حَنَنْیا و حشُّوب. 24و هَلُّوحیشو فِلْحا و شُوْبیق. 25و رَحُوْمو حَشَبْنا و مَعَسِیا. 26و اَخِیا و حانانو عانان. 27و مَلُّوكو حارِیمو بَعْنَه.

28و سایر قومو كاهنانو لاویانو دربانانو مغنّیانو نَتِینْیمو همهكسانیكهخویشتنرا از اهالیكشورها بهتوراتخدا جدا ساختهبودند بازنانو پسرانو دخترانخود و همهصاحبانمعرفتو فطانت، 29بهبرادرانو بزرگانخویشملصقشدند و لعنتو قَسَمبر خود نهادند كهبهتوراتخدا كهبهواسطهموسیبندهخدا دادهشدهبود، سلوكنمایند و تمامیاوامر یهوهخداوند ما و احكامو فرایضاو را نگاهدارند و بهعملآورند،

30و اینكهدخترانخود را بهاهلزمینندهیمو دخترانایشانرا برایپسرانخود نگیریم. 31و اگر اهلزمیندر روز سَبَّت، متاعیا هر گونهآذوقهبهجهتفروختنبیاورند، آنها را از ایشاندر روزهایسَبَّتو روزهایمقدّسنخریمو (حاصل) سالهفتمینو مطالبههر قرضرا تركنماییم.

32و بر خود فرایضقرار دادیمكهیكثلثمثقالدر هر سال، بر خویشتنلازمدانیمبهجهتخدمتخانهخدایما. 33براینانتَقْدِمِهو هدیهآردیدایمیو قربانیسوختنیدایمیدر سَبَّتها و هلالها و مواسمو بهجهتموقوفاتو قربانیهایگناهتا كفّارهبهجهتاسرائیلبشود و برایتمامیكارهایخانهخدایما.

34و ما كاهنانو لاویانو قوم، قرعهبرایهدیههیزمانداختیم، تا آنرا بهخانهخدایخود برحسبخاندانهایآبایخویش، هر سالبهوقتهایمعینبیاوریمتا بر مذبحیهوهخدایما موافقآنچهدر توراتنوشتهاستسوختهشود؛ 35و تا آنكهنوبرهایزمینخود و نوبرهایهمهمیوههر گونهدرخترا سالبهسالبهخانهخداوند بیاوریم؛ 36و تا اینكهنخستزادههایپسرانو حیواناتخود را موافقآنچهدر توراتنوشتهشدهاستو نخستزادههایگاوانوگوسفندانخود را بهخانهخدایخویش، برایكاهنانیكهدر خانهخدایما خدمتمیكنند بیاوریم. 37و نیز نوبر خمیر خود را و هدایایافراشتنیخویشرا و میوههر گونهدرختو عصیر انگور و روغنزیتونرا برایكاهنانبهحجرههایخانهخدایخود و عُشر زمینخویشرا بهجهتلاویانبیاوریم، زیرا كهلاویانعشر را در جمیعشهرهایزراعتیما میگیرند. 38و هنگامیكهلاویانعشر میگیرند، كاهنیاز پسرانهارونهمراهایشانباشد و لاویانعشر عشرها را بهخانهخدایما بهحجرههایبیتالمالبیاورند. 39زیرا كهبنیاسرائیلو بنیلاویهدایایافراشتنیغلّهو عصیر انگور و روغنزیتونرا بهحجرهها میبایستبیاورند، جاییكهآلاتقدسو كاهنانیكهخدمتمیكنند و دربانانو مغنیانحاضر میباشند. پسخانهخدایخود را تركنخواهیمكرد.